ఆన్నాడు కోపం నన్ను ధహించింది...
ఈనాడు నా తుంటరితనం నన్ను దోషిని చేస్తోంది...
ప్రేమ, కరుణ నిండిన గుండెలో ఇపుడు భాధని నింపింది లోఖం...
నోట్ట రాని నిజ్జాని కళ్ళు ఆపగల్గుతాయా?
ఆవేదన, అదే వేదన మళ్ళి మళ్ళి ...
ఇన్నాళ్ళు ఏడ్చిన గుండెకి కళ్ళు తోడుగా వస్తాయా
దారి తెలిసినా, నడవలేని పరిస్థితి నాది...
అందరూ ఉన్నా మాట్లాడడానికి మనిషి లేని స్థితి నాది ...
-------------------------------------------------------
ఈ కవిత ఎవరినీ ఉదేసించి రాసింది కాదు. నాకు నేనే పరీక్షగా తీసుక్కున సందర్భం
ఈనాడు నా తుంటరితనం నన్ను దోషిని చేస్తోంది...
ప్రేమ, కరుణ నిండిన గుండెలో ఇపుడు భాధని నింపింది లోఖం...
నోట్ట రాని నిజ్జాని కళ్ళు ఆపగల్గుతాయా?
ఆవేదన, అదే వేదన మళ్ళి మళ్ళి ...
ఇన్నాళ్ళు ఏడ్చిన గుండెకి కళ్ళు తోడుగా వస్తాయా
దారి తెలిసినా, నడవలేని పరిస్థితి నాది...
అందరూ ఉన్నా మాట్లాడడానికి మనిషి లేని స్థితి నాది ...
-------------------------------------------------------
ఈ కవిత ఎవరినీ ఉదేసించి రాసింది కాదు. నాకు నేనే పరీక్షగా తీసుక్కున సందర్భం
వ్యాఖ్యలు లేవు:
వ్యాఖ్యను పోస్ట్ చెయ్యండి
పదాలతో కాని, భావంతో కాని మీరు వ్యతిరేకిస్తే, దయచేసి మీ ఆలోచనల్ని వివరంగా తెలియజేయండి